وقتي بچه بودم ماشينامو خيلي دوس داشتم ... هيشه ميترسيدم يكي ازم بگيرتشون يا گمشون كنم ...  شبا نميخوابيدم كه نكنه اون دوستم كه امروز باهاش دعوا شده بود يا يكي ديگه ماشينمو بدزدن ... بعضي وقتام تو تخت خودم زير پتو قايمشون ميكردم ....

حالا بزرگ شدم ... حالا تو شدي همه ي نگرانيام .... حالا ميترسم تو رو ازم بگيرن ... شبا نميخوابم ...وقتي احساس ميكنم نيستي تنم ميلرزه ... نكنه يكي ديگه دزديده باشت .... وقتي پيشمي ...باهات حرف ميزنم ... خيالم جمعه ....

هه ... اينم يه جور ديوونگيه ديگه ...